Irlandia zamierza odstąpić od wsparcia finansowego UE-MFW 15 grudnia 2013.
Irlandia jeszcze przed końcem roku przestanie korzystać z pomocy międzynarodowej, przyznawanej jej w ramach kryzysowego planu ratunkowego Unii Europejskiej i Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
Rezygnacja ze wsparcia międzynarodowego przed końcem 2013 roku była celem rządu Kenny’ego. Irlandia zmuszona była zaciągnąć pożyczkę po krachu na irlandzkim rynku nieruchomości i kłopotach sektora bankowego w 2010 roku.
„Celtycki tygrys” przyjął plan ratunkowy UE, Europejskiego Banku Centralnego i MFW, otrzymał też kredyt w wysokości 85 mld euro. W zamian – w ramach konsolidacji budżetu – musiał wprowadzić radykalne oszczędności.
„Nie oznacza to, że nasze kłopoty finansowe się skończyły. Tak, przed nami wciąż trudne czasy. Wciąż długa droga do przebycia. Ale w końcu nie będzie planu ratunkowego. Ekonomiczny stan krytyczny się kończy” – mówił Enda Kenny.
Wciąż jednak Irlandia zmaga się ze skutkami kryzysu gospodarczego i wysokim bezrobociem, sięgającym 13 proc.
Sytuację Irlandii warto porównać z Islandią. W 2008 roku w obu krajach doszło do zapaści systemu finansowego – banki urosły do monstrualnych rozmiarów, finansując bańkę na rynku nieruchomości. Różna była jednak reakcja władz. W Islandii społeczeństwo zmusiło rząd do podjęcia właściwych decyzji: niewypłacalne banki zostały zbankrutowane i znacjonalizowane, zaś ich wierzycieli i deponentów puszczono w skarpetkach.
Natomiast władze Irlandii popełniły niewybaczalny błąd, lekkomyślnie gwarantując WSZYSTKIE zobowiązania prywatnych irlandzkich banków, sięgające kilkukrotności ówczesnego PKB Szmaragdowej Wyspy. Skutkiem uspołecznienia bankowych długów było faktyczne bankructwo kraju, który został zmuszony sięgnąć po względnie wysoko oprocentowaną pożyczkę od MFW i krajów strefy euro. Przyjęcie tych pieniędzy skutkowało niemal 5-krotnym zwiększeniem relacji długu publicznego w relacji do PKB (z 25% do blisko 120%), drastyczną podwyżką podatków, głęboką recesją, spadkiem dochodów społeczeństwa i potrojeniem stopy bezrobocia (z 5% do 15%).
Droga islandzka – choć z początku przyniosła załamanie gospodarcze i kryzys walutowy – na dłuższą metę okazała się korzystniejsza niż „unijna pomoc” udzielona Irlandii. Gospodarka Islandii powróciła na ścieżkę wzrostu gospodarczego, bezrobocie jest niskie, a deficyt budżetowy pozostaje pod kontrolą.
Wskaźnik Irlandia Islandia
PKB $42.6k $39.9k
Bezrobocie 13.6% 5.5%
Inflacja 0.2% 5.2%
Stopa % 0.5% 6.0%
Dług publiczny 117.6% 124.7%
Deficyt 2013 7.6% 1.9%
Tomasz J. Kaplan, ACCA, MBA
Podatki w Irlandii
Księgowość Dublin
